ÇİLEKLERİMİZİN HOŞ DÖNÜŞÜMÜ:)

Bir önceki yazımda bahsetmiştim; kendi mini çilek tarlamızda yetiştirdiğimiz çileklerin fotoğrafına yer vereceğimden ve çilekli başka bir tarif daha yayınlayacağımdan.
Evet, o çok bahsettiğim, dünyanın en lezzetli çilekleri dediğim (bu lezzeti belki de sadece emek verip kendimiz yetiştirdiğimizden geliyordur:)) çilekler annemin güzel ellerinden çıkmış reçel formunda arz-ı endam ediyorlar:).
Annecim öylesine bizlere düşkün, öylesine düşüncelidir ki reçeli bile herkesin zevkine göre farklı formlarda yapıyor. Mesela ben ve abimler

daha çok jölemsi, bol taneli severken; babam daha akışkan ve sulu seviyor.
Ve (mutfak genlerimi borçlu olduğum:)) canım annem de üşenmeyip iki şekilde de reçel yaptı. Ev yine meyve meyve koktu, yine reçelin şekerli, ılık kokusu esir aldı tüm odaları..Ben bayılıyorum evde reçel pişmesine. Konu komşuya, akrabalara verilmek üzere boy boy kavanozlar, pembe-kırmızı renklere bürünüp mutfak tezgahlarındaki yerlerini aldılar, yüzlerde gülümseme formuna dönüşmek üzere.
Ellerimizle topladığımız o minik, kırmızı, lezzet küreleri, maharetle birleşti, sevgiyle yoğruldu, kavanoz kavanoz mutluluğa dönüştü. Bu dönüşümden herkes çok memnun oldu…

İşte bizim mis kokulu çileklerimiz.

Ve işte onların reçel formu (resimlerde iki farklı kıvamda reçel de görünüyor).

Buyrun bu da bizim reçel tarifimiz.

Malzemeler:

1 kg çilek
4 su bardağı toz şeker
yarım limonun suyu

Yapılışı:

Yıkayıp yapraklarını ayıkladığımız çilekleri bir tencereye; bir kat çilek, bir kat toz şeker olacak şeklide kat kat döşüyoruz. Çilekler bu şekilde yaklaşık bir gün durmalı. Ertesi gün iyice sularını salan çilekleri iyice kaynatıyoruz ve istediğimiz kıvamda koyulaşmasını sağlıyoruz. Reçeli ocaktan almadan biraz önce limon suyunu ilave edip bir taşım daha kaynatıyoruz ve pişen reçeli kavanozlara pay edip soğumasını sağlıyoruz.

Afiyet olsun..Ağzımız hep tatlı, içimiz hep huzurlu olsun:).